TEMPERLİ CAM NASIL YAPILIR?

Temperli cam "sıradan" veya tavlanmış camdan yaklaşık dört kat daha güçlüdür. Kırıldığında pürüzlü parçalara ayrılabilen tavlanmış camın aksine, temperlenmiş cam küçük, nispeten zararsız parçalara ayrılır. Sonuç olarak insan güvenliğinin söz konusu olduğu ortamlarda temperli cam kullanılmaktadır. Uygulamalar arasında araçlardaki yan ve arka camlar, giriş kapıları, duş ve küvet kabinleri, raketbol sahaları, veranda mobilyaları, mikrodalga fırınlar ve çatı pencereleri yer alır.

Camın temperleme işlemine hazırlanması için öncelikle istenilen ebatta kesilmesi gerekmektedir. (Isıl işlemden sonra aşındırma veya kenar düzeltme gibi herhangi bir imalat işlemi yapılırsa mukavemette azalmalar veya ürün arızası meydana gelebilir.) Daha sonra cam, temperleme sırasında herhangi bir aşamada kırılmaya neden olabilecek kusurlar açısından incelenir. Zımpara kağıdı gibi bir aşındırıcı camın keskin kenarlarını giderir ve cam daha sonra yıkanır.
REKLAMCILIK

Daha sonra cam, toplu veya sürekli beslemeyle bir temperleme fırınından geçtiği bir ısıl işlem sürecine başlar. Fırın, camı 600 santigrat derecenin üzerindeki bir sıcaklığa ısıtır. (Endüstri standardı 620 santigrat derecedir.) Daha sonra cam, "söndürme" adı verilen yüksek basınçlı bir soğutma prosedürüne tabi tutulur. Sadece saniyeler süren bu işlem sırasında, yüksek basınçlı hava, çeşitli konumlardaki bir dizi nozülden camın yüzeyine üflenir. Söndürme, camın dış yüzeylerini merkeze göre çok daha hızlı soğutur. Camın merkezi soğudukça dış yüzeylerden geri çekilmeye çalışır. Sonuç olarak, merkez gergin kalır ve dış yüzeyler sıkıştırılır, bu da temperli cama gücünü verir.

Gerilme durumundaki cam, basınç etkisine göre yaklaşık beş kat daha kolay kırılır. Tavlanmış cam inç kare başına 6.000 pound (psi) değerinde kırılacaktır. Federal spesifikasyonlara göre temperli camın yüzey sıkıştırması 10.000 psi veya daha fazla olmalıdır; genellikle yaklaşık 24.000 psi'de kırılır.

Temperli cam yapımına yönelik diğer bir yaklaşım, çeşitli kimyasalların, sıkıştırma oluşturmak amacıyla camın yüzeyinde iyon alışverişi yaptığı kimyasal temperlemedir. Ancak bu yöntem, temperleme fırınları ve su verme işlemlerinden çok daha pahalı olduğu için yaygın olarak kullanılmamaktadır.